Krijn. Voor veel HHH leden waarschijnlijk de bekendste naam binnen de vereniging want met regelmaat vallen zijn mailtjes in de mailbox. Bij leden zonder e-mail stopt hij persoonlijk een printje van iedere mail in de brievenbus. Maar hij doet nog veel meer voor de vereniging. Daarom de hoogste tijd om ‘die mens mee dieje witte hond’ wat beter te leren kennen. Op een mooie avond begin juni strijken we neer op zijn terras aan de Beukenlaan.
Over onze eerste vraag: ‘wat trekt jou aan in HHH?’, hoeft hij niet lang na te denken. “Ik geloof erin“ zegt hij resoluut.
“In de doelstelling! (een mooi buitengebied waar gezonde boerenbedrijven en mooie natuur naast elkaar kunnen bestaan). Ik vind het geweldig als ik Maarten hoor zeggen: ‘ik heb geen vliegen in mijn jongveestal maar ik heb wel 40 zwaluwnesten!’ Ik ben een liefhebber van de natuur. Ik vind het heerlijk om met de hond in de natuur te lopen. Vooral Strijp trekt me, een bosje hier, een stukje land daar, niet van die uitgestrekte vlaktes.”
Zijn liefde voor de natuur is ook herkenbaar in zijn tuin: het zit er vol mussen (‘ik voer ze elke dag’), er is een bijenhotel en er hangen veel nestkastjes, waaronder ook een vleermuizenkast. Dan zijn er ook nog diverse, waarschijnlijk onbedoelde, natuurlijke elementen zoals rommel- en onkruidhoekjes. Trots wijst hij ons ook op de madeliefjes in zijn grasveld.
Hoe lang ben je al bestuurslid? “Nadat ik een paar jaar gewoon lid was werd ik in 2013 gevraagd om secretaris te worden. Een jaar later kwam het penningmeesterwerk erbij.
De tijd die ik aan de club besteed varieert maar zal ongeveer een avond in de week zijn. Ik zorg ook voor de ledenadministratie, het innen van de contributie, plannen en voorbereiden van vergaderingen en zo.”
Jij stopt veel tijd en energie in HHH, wat heeft de vereniging jou persoonlijk gebracht?
“Heel veel! Vooral het samenwerken met de leden in de werkgroepen geeft mij veel voldoening. Al jaren zorg ik voor de catering wanneer de uilen- en natuurwerkgroep het veld in gaan. Dat wordt enorm gewaardeerd. Het mooiste compliment kreeg ik ooit van Jan Engelen. ‘Als jij stopt met de catering’ zei hij ‘stop ik met de natuurwerkgroep’. Per keer maak ik acht liter eigengemaakte stevige tomaten- erwtenof bonensoep. Het soep maken en brengen vind ik het leukste van alles wat ik doe voor HHH. Vergaderingen vind ik minder fijn, maar die horen er nu eenmaal bij. Ik moet er
wel bij zeggen dat ik tijdens de vergaderingen heel veel geleerd heb over het boerenbedrijf. Als burger had ik er geen idee van wat een boerenbedrijf in hield. Wat voor problemen spelen er? Ik weet nu dat men verrekte hard moet werken voor de boterham; de meesten werken 24 uur per dag,
soms langer, hoe ze dat doen moet je mij niet vragen want dat weet ik ook niet. Daarom zie ik in de toekomst van HHH een steeds belangrijkere rol voor de burgerleden.
Boeren hebben gewoon te weinig tijd. Een van de doelen van HHH is boeren en burgers met elkaar in contact brengen, dat vind ik heel belangrijk. We hebben een paar keer een open dag op een boerderij georganiseerd, die werden heel goed bezocht en enorm gewaardeerd. Ik heb toen veel mensen
horen zeggen: ‘Ik wist niet dat dat zo zat’. Misschien moeten we weer eens zo’n dag organiseren, maar ja, dat kost
wel heel veel tijd.”
Tot slot Krijn, de mails die je rondstuurt eindigen altijd met een spreuk, doe je dat voor de gein? “Nee, dat doe ik zeker
niet voor de flauwe kul, ik wil er mensen mee aan het denken zetten. Ik heb de spreuken niet zelf bedacht maar noteer ze als ik goeie hoor. Ik heb inmiddels al twee A4-tjes vol. Sommige zijn van bekende wijzen, anderen van gewone mensen hier uit de buurt.”
Dat is een meer serieuze kant van jou, die zien we bij de ledenvergaderingen niet zo vaak want daar zorg jij dikwijls
voor de kwinkslag. “Ach” zegt hij op z’n Krijns, “het moet niet allemaal even serieus zijn. Als het écht serieus is moet je serieus zijn, voor de rest moet je er een geintje van maken.”
(Interview en foto´s door Erik van Asten en Ton van Dijk)