Leende juli 2006 Het Klein Hasselsven of Klokkeven
Ten westen van Leenderstrijp in het Leenderbos ligt een bijzonder en waarschijnlijk zeer oud ventype.
Het is een zogenaamd ringven: In het midden ligt er een eiland van levend hoogveen, waaromheen een smalle ring van water loopt.
Het ven is waarschijnlijk ontstaan uit een pingo, een grote onder gestoven ijsmassa uit de ijstijd, die later gesmolten is.
Dit zijn altijd ronde vennen met een grotere diepte (er kunnen o.a. waterlelies in groeien) die omgeven zijn door een duidelijke zandrug.
Leende nov 2008 Het Klein Hasselsven of Klokkeven
J.H. de Bruin vertelt in het boekje ‘vennen in Noord-Brabant’ (Eindhoven 1981) dat vroeger in oorlogstijd in dit ven de klokken verstopt werden van de Sint Jans Kapel.
Om gezoek door de soldaten te voorkomen werd het gerucht verspreid dat ze in het ven gegooid waren.
Volgens een legende kun je bij het ven in de kerstnacht de klokken horen luiden.
Vandaar de tweede naam Klokven.
Inmiddels is dit gerucht ontrafeld, hierop komen we later nog terug.
Plattegrond
Leende juli 2011 Het Klein Hasselsven of Klokkeven
Hieronder enkele foto’s van de flora en Fauna in en rond het Klokkeven
Foto’s genomen juli 2006 klik op de kleine foto voor een vergroting.
Witte Waterlelie,
De witte waterlelie (Nymphaea alba) is een algemeen voorkomende waterplant met drijvende bladeren.
De witte waterlelie groeit in stilstaand en zwak stromend water met een diepte van maximaal 3 meter.
Waterlelies
Waterlelie in bloei
waterlelie met op de voorgrond een groene kikker
Heikikker
wachten op een prooi
groene kikker, wit aan de onderzijde
Spin,
De viervlekwielwebspin (Araneus quadratus) behoort tot de familie van wielwebspinnen.
De kleuren kunnen verschillen van roodbruin tot geelgroen toch is de spin makkelijk te herkennen.
Er bevinden zich namelijk vier grote witte vlekken op de rug van de spin en de poten zijn gestreept.
Meestal zit de spin in het midden van zijn wielweb te wachten op een prooi.
Een veel voorkomende prooi is de sprinkhaan. Het web bevindt zich namelijk vaak laag bij de grond in grasland.
Het vrouwtje kan een grootte bereiken van 14 tot 20,5 millimeter en het mannetje wordt slechts 7 tot 11 millimeter.
Viervlekspin onderkant viervlekspin
De Jeneverbes
Jeneverbes komt in Nederland voor op arme zandverstuivings-en heidelandschappen.
Er vindt op het ogenblik weinig tot geen natuurlijke verjonging plaats.
Dit komt onder meer doordat de bodem verzuurt en de zaden steeds minder kiemkrachtig blijken.
De jeneverbes leeft in symbiose met een schimmel, bij afwezigheid van deze schimmel kiemt de jeneverbes slecht.
De schimmel is slecht bestand tegen verzuring van de bodem.
In terreinen waar de invloed van mest is teruggedrongen blijkt de jeneverbes bij enige rust goed te kiemen.
De jeneverbes is de enige boomsoort in Nederland die op de Nederlandse Rode lijst van planten staat als algemeen voorkomend,
maar sterk afgenomen.
De jeneverbes is een in Nederland wettelijk beschermde boom. Voor het voortbestaan van de jeneverbes is het belangrijk
dat er voldoende exemplaren in de buurt staan en dat ze vrij staan; de wind moet met name tijdens de bloei vrij spel hebben.
Jeneverbessen
Stam van de Jeneverbes
Naalden van de jeneverbes
Koraaljuffer
De Koraaljuffer (Ceriagrion tenellum) komt alleen nog voor op de Veluwe, het zuiden van Brabant, in Zuid-Limburg, de Achterhoek en in Drente.
Waarschijnlijk komt dat omdat het biotoop dat dit dier zoekt gekenmerkt wordt door vrij zuur water (pH 3,5 – 6.0) dat te vinden is in voedselarm bos. voedselarme vennen, op hoogveen (oligotroof milieu), in kwelbeekjes, en in de steengroeven.
Hieronder 2 foto’s van parende koraaljuffers.
De paring
De paring van libellen vindt op een bijzondere manier plaats: via tandemvliegen, paringslussen, paringswielen of paringsharten.
Het mannetje heeft aan de punt van zijn achterlijf een soort tangetje waarmee hij het vrouwtje vlak achter de kop vastgrijpt.
Samen vliegen ze in tandem verder. Terwijl ze op een blad, tak of stengel zitten, vindt de paring plaats.
Sommige soorten paren ook vliegend in de lucht.
Het vrouwtje buigt hierbij haar achterlijf naar voren naar het paringsorgaan van het mannetje, dat vlak achter zijn borststuk zit.
Zo vormen ze samen de paringslus of het paringshart.
Bij sommige soorten duurt de paring enkele seconden, maar bij de juffers kan deze wel meer dan een uur duren.
De eitjes worden afhankelijk van de soort in het water, in vochtige modder of in waterplanten gelegd.
Het uitkomen van de eitjes duurt bij de juffers ongeveer twee weken, bij de echte libellen circa vier weken. ( bron Vlinderstichting)
paringshart. boven het mannetje
Parende rode koraaljuffer
Bronvermelding o.a:
Het boek: Lind de is de sgonste plats, 1974 : resultaat van uitgebreide inventarisatie van het Leendse landschap.
Auteurs: Willem Iven en Teo van Gerwen.
website’s o.a.:
Info Leenderbos
Info Hasselsvennen
Naturalis
Wikipedia